سلام دوست عزيزخدا رو شکر که مفيد بود.

سلام. ممنونم.

من از آقاي تراشيون ياد گرفتم که نقش همبازي خيلي در رفتار بچه ها تاثيرگذاره. نظر ايشون اينه که بچه ها از 8 ماهگي بايد ارتباط اجتماعي داشته باشن و افرادي غير از پدر و مادرشون رو ببينن و از 3 سالگي، کم کم بازي با همسالان رو هم شروع کنن. در سن 4 تا 6 سال بچه ها خيلي نياز به همبازي دارن. اونقدر که ايشون مي گن از نون شب واجب تره براشون. بچه ها در اين سن مي تونن روزي 10 ساعت با همسالانشون بازي کنن. در اين موردي هم که شما گفتي، نقش همسالان خيلي تاثيرگذاره و باعث رشد بچه ها توي خيلي از زمينه ها ميشه. پسر ما روحيه اجتماعي داره با اين که شرايط زندگيمون طوري هست که طبيعتا نبايد غير از ما کس ديگه اي رو ديده باشه ولي خدا شرايط رو جوري رقم زد که زياد در جمع همسالانش قرار گرفت و من فکر مي کنم که همين مورد به تقويت اين رفتارش خيلي کمک کرد. شما هم وقتي که حسين به اين سن رسيد حتما براش همبازي جفت و جور کنين. براي عليرضا هم مي تونين همين کارو کنين. آقاي تراشيون اعتقاد دارند که مدرسه جايي نيست که نياز به همبازي رو جواب بده، چون يه سري قوانين خاصي داره و بچه ها آزاد نيستن به همين خاطر بايد جايي غير از مدرسه با همسالانشون باشن. مثلا تکاليفشون رو با هم انجام بدن يا توي محيط هاي خوبي مثل کانون هاي فرهنگي مساجد يا حتي باشگاه هاي ورزشي مناسب در جمع همسالانشون قرار بگيرن.

سلام. ممنونم.